วันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2552

นอกรายการ





เห็นมั๊ยล่ะ การที่ฉันเชื่อและทำในสิ่งที่ฉันรู้สึก
มันให้ผลจริงๆนะ
ก้อพอฉันอัพบล็อกที่นี่ ฉันก้อโต๋เต๋ ไปที่ที่เราเจอกัน
อ๊ะ คุณมาส่งคอมเม้นต์ไว้ให้ฉัน
แต่ฉันก้อยังติดอาการงอนๆปนน้อยใจ
ก้อเลยตอบแค่ว่า ขอบคุณ

ก้อนะเพื่อนๆคุณออกจะเต็ม profile นี่นา
จะมาสนใจฉันทำไมกันล่ะ
แล้วดูซิ มีเวลามาเล่นบล็อก
แต่จะโทรฯหรือส่งข้อความถึงฉันรึก็เปล่า ชิ !

แล้วทำไมฉันจะต้องไปใส่ใจกับคุณด้วยล่ะ
ฉันจึงเล่นส่งคอมเม้นต์กับเพื่อนคนอื่นๆ
โดยไม่ไปสนใจว่าคุณจะยังอยู่ที่บล็อกหรือออกไปแล้ว
........
...............
take me to your heart
take me to your sole

เสียงโทรฯของฉันดังขึ้น
ก้อไม่คิดนะว่าจะเป็นคุณ
ไม่ต้องบอกความรู้สึกนะว่าฉันจะดีใจมากแค่ไหน
แต่ก้อเก็บอาการ และคุยแบบธรรมดาๆ
พยายามไม่ให้คุณรู้ว่า ฉันเองก็คิดถึงคุณเช่นกัน
.....
คิดถึงคุณมากเลยรู้มั๊ยยยย -- ถ้อยคำจากคุณ

อืมม์ เหรออออ คิดถึงเช่นก๊านนนน -- ถ้อยคำจากฉัน

รักคุณมากๆเลยนะ --- ถ้อยคำจากคุณ

ฉัน เงียบไปพักนึง เค้าเลยถามว่า ทำไม ล่ะ คุณไม่รักผมแล้วเหรอ

พอฉันอ้ำๆอึ้งๆ คุณคงรับรู้ได้ว่า ฉันไม่สามารถพูดคำนั้นออกไปได้

เพราะสาเหตุใด

คุณจึงบอกว่า ไม่เป็นไร ๆ เข้าใจละครับ วันนี้คุณคงไม่สะดวกคุย

ยังไงก็ขอให้รับรู้ว่า รักและคิดถึงมากๆ ที่หายไปบ้างก็เพราะงานยุ่งจริงๆ เพราะกำลังจะเริ่ม

ทำงานของตัวเอง เลยต้องวางแผนงาน สัญญานะครับว่าจะไม่คิดมาก

คุณพูดๆๆอะไรอีกหลายประโยค อ่ะนะ ฉันคิิดว่าฉันพอจะเข้าใจ

และก้ออยากจะบอกคุณนะว่า ตามสบายเถอะค่ะ

เพราะฉันก็รู้อยู่แล้วว่า เส้นทางของเรา มันขนานกัน ยังไงๆก้อไม่มีวันมาบรรจบ

และอาจจะเป็นเพราะฉันรู้สถานะตัวเองดี จึงทำให้ความร้อนรนใจของฉัน

มีไม่มากนัก

ฉันยังถามคุณไปด้วยซ้ำว่า เพื่อนๆเยอะ มีคนพิเศษเข้ามาบ้างรึยัง

เพราะฉันน่ะมันคนนอกรายการ

คุณยังมาต่ออีกนะว่า แต่ไม่ได้นอกสายตา และไม่ได้นอกหัวใจ

โหยยยยย อย่าหวานไปกว่านี้เล้ยยยยย คู๊นนนนนนน





11 ความคิดเห็น:

  1. ย๊ากสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

    มาส่งเสียงก่อนไปนอนค่ะ เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก

    อันที่จริงอ่านแล้วแหละ

    แต่นะ...คอมเมนท์ไม่ออก

    กำลังโทรเมาท์กับว่าที่มือที่สามอยู่เหมือนกัน

    ด่ากันไปเรียบร้อยแระ อิอิ

    ...

    ไม่สวีทเหมือนของพี่ปลาเล้ย

    อิจฉา อิจฉา

    ...

    เดี๋ยวเค้าไปนอนแล้วนะพี่ปลา

    ฝันดีนะคะ

    พรุ่งนี้มาวิ่งเล่นกันใหม่น๊า


    จุ๊บ จุ๊บ...ค่ะพี่สาว

    ตอบลบ
  2. สวัสดีตอนสายๆๆๆๆๆๆจ้า

    ก้อไปอ่านมาละเหมือนก๊านนนน

    พี่ว่ามิวสิคเค้าก้อน่ารักดี เค้าก้อหวานแหววแล้วนี่

    แต่น้องทนต่างหากที่พยายามห้าว เหอๆ


    ......

    ตอบลบ
  3. พี่ปลาหม่ำ ๆ เสร็จอ่ะยัง

    เอนหลังอยู่เหรอคะ อิอิ

    ตอบลบ
  4. ก็อัพบล็อกที่แก๊งค์ ยังไม่เสร็จดีก็หม่ำๆ
    ละก้อมาอัพบล็อกต่อ
    ต่ไม่เห็นความเคลื่อนไหวของน้องทน
    เลยหนีไปออนเอ็มจ้ะ
    นี่เพิ่งออกกำลังกายเสร็จจ้ะ

    ตอบลบ
  5. โห...แต่งบล็อกเพลินไปเลยพี่เรา อิอิ

    ว๊าวววววววววววววววววววววววววววววววว

    กล่องเพลงเจ๊งจริง ๆ ดีเหมือนกันโน๊ะพี่ปลา

    ได้ดูมิวสิคด้วย

    กะว่าจะมาทำเล่นเหมือนกัน

    โหปาดหน้าเลยนะเนี่ย

    เอาใบสั่งไปซะดี ๆ หุ หุ

    ....

    ปล...อย่าลืมให้อาหารปลาด้วยยี่ห้อซากุระนะคะ

    เค้าว่าทำให้สีสวย อิอิ

    ตอบลบ
  6. morninggggggg ja
    ตื่นมารับอาหารเช้าที่พ่อนกเอามาประเคน
    อิ่มละ เล่นเนทต่อ สุขีเหลือเกิ๊นว่ามะจ๊ะ เหอๆ
    กล่องเพลงน่ะนะ ถ้าน้องทนไม่เลือกมาใช้พี่ปลาก็ยังคงไม่รู้หรอกว่ามีภาพด้วยเนี่ยล่ะเราสองคนมันต้องระดมสมอง5555555+
    แว๊บๆว่าอัพบล็อกนิ ง๊านเดี่ยวไปคุยต่อที่บ้านเจ้าละกัน :)

    ตอบลบ
  7. มานั่งซนอยู่บล็อกพี่ปลาอีก หุ หุ

    มาให้อาหารปลา หนุกหนาน หนุกหนาน

    นี่ถ้า U can มาให้คงให้อาหารปลาเพลินไปเลย หุ หุ

    ทีแรกก็แค่คลิกว่าเผื่อมันตจะลิ้งค์กลับไปที่เพจเดิมของปลา

    อ้าว...กลายเป็นให้อาหารปลาซะนี่

    พี่ปลาลองเล่นดูนะคะ

    เดี๋ยวเค้าก็ไปเตร็ดเตร่ก่อน

    เดี๋ยวกลับมาเล่นด้วยค่ะ

    ตอบลบ
  8. =^^=
    พี่ปลานะเอามาลงเอง
    ยังไม่รู้เล้ย
    ว่ามีให้อาหารปลาได้ด้วยอ่ะ
    นี่ถ้าน้องทนไม่มาบอกน๊า
    มีหวังน้องปลาที่อยู่นี่ ผอมหัวโตแน่ๆจ้า thx thx naja :)
    แม่หญิงก็หายไปนะ
    ตั้งกะวันมีคนรับไปกินข้าวใช่ป่ะน้องทน
    ต้องติดประกาศ --คนหาย--มั๊ยเนี่ยยยยยยย หุหุ

    ตอบลบ
  9. D: ครับพี่ปลาขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย มาแสดงความยินดีกับบ้านใหม่แม้จะมาสายไปนิด เพราะติดภาระกิจ

    ตอบลบ
  10. สวัสดีจ้ะรำพึง :)

    โอยยยย พี่ปลาต่างหากต้องฝากเนื้อฝากตัวอ่ะ

    เพราะมาเป็นเพื่อนหลังสุดเล้ยยยย อิอิ

    แต่ก้อหวังใจว่า **มิตรภาพ** ไม่มีคำว่าสาย โน๊ะ :)

    ตอบลบ
  11. วันนี้ยังคุยกะพี่ทนถึงรำพึงอยู่เลยจ้ะ
    เพราะเห้นหายไป
    พี่ทนเลยบอกว่าคุณพ่อรำพึงรักษาตา
    คงไม่มีเวลามาเข้าบล็อก เพราะต้องดุแลคุณพ่อ

    เมื่อกี๊แวะไปอ่านเรื่องมาแล้ว
    ก็ทั้งเราและคุณพ่อล่ะนะ ต้องทำใจ
    ไงก้อให้กำลังใจคุณพ่อนะ อะไรที่มันย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว
    ก็อย่าไปรื้อฟื้น เราคุยกันเองได้ แต่ถ้าไปงั๊นงี๊ กับท่าน ท่านจะเสียใจและน้อยใจได้ (แต่พี่ปลาคิดว่ารำพึงก้อคงแค่มาเล่าให้เพื่อนๆฟังที่นี่เท่านั้น เรื่องจริงรำพึงคงให้กำลังใจคุณพ่อเต็มที่ โน๊ะ )

    คุณพ่อของพี่ปลาก้อเป็นต้อ แต่เป็นต้อหินจ้ะ ก็ใช้ยิงเลเซอร์
    ก็ยังต้องไปรักษาอยู่นะ

    อ่ะนะ งั๊นเราก้อมาเป็นกำลังใจให้คุณพ่อของเราผ่านช่วงเวลาเจ็บป่วยนี้ได้อย่างดีทีี่สุดละกันนะจ๊ะ :)

    ตอบลบ